Δήλωση καλλιτεχνών:
“Οι Τουρίστες” είναι ένα συλλογικό έργο για όσους διασχίζουν τη Νότια Ευρώπη και για όσους τους βοηθούν ή τους παρακολουθούν που περνούν. Σχεδιασμένο από την Depression Era Collective, το έργο λειτουργεί ως ανατρεπτική τουριστική εκστρατεία. Οι «Τουρίστες» ανταποκρίνονται στην συνθήκη της Ιστορίας-στη-δημιουργία: το κύμα προσφύγων και μαζικών μεταναστεύσεων από την Ασία και την Αφρική στην Ευρώπη και την ταυτόχρονη αύξηση του παγκόσμιου τουρισμού στη Μεσόγειο. Αυτά όλα γίνονται παράλληλα, συγκλίνουσες παγκόσμιες εκδηλώσεις που παράγουν καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, επένδυση στο αίσθημα κινδύνου, συγκρούσεις ασφάλειας και πολιτιστική προστασία, στο ίδιο μέρος, την ίδια στιγμή. Ο Τουρίστας ζει σε μια διαιρεμένη, καμένη, υπερμεσολαβούμενη δημόσια σφαίρα. Η ταυτότητα και η ιθαγένεια του βρίσκονται σε εξέλιξη, χάνονται κατά τη διέλευση, διαρκώς ανήσυχος, αποξενωμένος, παραιτείται ή αντιστέκεται. Είναι προσομοιωτής κοινωνικής συμμετοχής, ανίκανος να πλαισιώσει την Ιστορία σε οτιδήποτε άλλο εκτός από μια καρτ-ποστάλ, σλόγκαν ή tweet. Μεταξύ των αφηγήσεων της εξουσίας, της συνάντησης, της άφιξης και της αναχώρησης που εμφανίζονται στο διεθνή τύπο και τη σύγχρονη τέχνη, οι εικόνες και τα συνθήματα των «Τουριστών» εκθέτουν φαινομενικά ειδυλλιακά τοπία που περιέχουν τα συντρίμμια της ανείπωτης βίας: πορτρέτα γυναικών και ανδρών σε ξένα μέρη, ξένοι στη γη τους, επισκέπτες ανάμεσα σε ερείπια, απάτριδες, δικτυωμένοι, απαισιόδοξοι και συγκρουόμενοι. Δεν είναι σαφές εάν αυτές ανήκουν σε διαφημίσεις τουρισμού ή σε ροές ειδήσεων για καταστροφές.
Θεωρούμε ότι η αφίσα από την Depression Era Collective είναι μια προκλητική υπενθύμιση της αναδυόμενης ανθρωπιστικής οικονομίας που ήταν μέρος της διαχείρισης της κρίσης, η οποία περιελάμβανε τεράστια κεφάλαια που χορηγήθηκαν σε ΜΚΟ που ήταν υπεύθυνες για τη διαχείριση της καθημερινής ζωής στη Λέσβο. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση ποινικοποίησε την αλληλεγγύη από άτομα που δεν είχαν εγγραφεί ως μέλη ή προσωπικό ΜΚΟ με πολλές περιπτώσεις συλλήψεων αλληλεγγύων υπό την κατηγορία της εμπορίας. Αυτή ήταν μια άμεση επίθεση σε ένα διεθνές κίνημα αλληλεγγύης που υπήρχε στο νησί και μια προσπάθεια να μετατοπιστεί η αλληλεγγύη στον ανθρωπισμό.
Μυρτώ Τσιλιμπουνίδη
