Σε παραλληλία με τα υπάρχοντα καθεστώτα επιτήρησης ενυπάρχουν κοινωνικές δυνάμεις (ανα)παραγωγής της ζωής. Εκεί, αναδύονται η ανάγκη για ύπαρξη, σύνδεση και συσχέτιση -και ενδεχομένως για νόημα και σκοπό, συλλογικές διαδικασίες και δράσεις.
Οι απτές και υλικές πρακτικές και διαδικασίες της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΖΩΗΣ, οι επιτελέσεις, η φροντίδα και το συναίσθημα μπορούν να συμβάλλουν σε έναν μετασχηματισμό της πραγματικότητας, αναγκαίο όσο ποτέ σήμερα… καθημερινό, ανεπαίσθητο & παρών!