14 Μαρτίου 2020, πρώτη μέρα μετά την ανακοίνωση της ελληνικής κυβέρνησης για κλείσιμο καταστημάτων συνάθροισης και για ριζική αλλαγή του τρόπου που επικοινωνούμε, αλλά η πλατεία Σαπφούς στο κέντρο της Μυτιλήνης ήταν γεμάτη από κόσμο. Αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες από την Ελλάδα και πολλές χώρες της Ευρώπης συγκεντρώθηκαν για να υποστηρίξουν το κάλεσμα της Αντιφασιστικής Πρωτοβουλίας Λέσβου Ενάντια στα Κέντρα Κράτησης για:
“-να δηλώσουμε έμπρακτα την αντίθεσή μας στον εκφασισμό της κοινωνίας του νησιού -και σε κάθε μορφή φασισμού & εθνικισμού- και να στείλουμε φασίστες και νεοναζί πίσω στις τρύπες τους
-να ενώσουμε τις φωνές μας υπέρ των ανοιχτών συνόρων, της ελεύθερης μετακίνησης στις χώρες της Ευρώπης και κατά της παράνομης διακίνησης ανθρώπων”.
Η συγκέντρωση και πορεία αλληλεγγύης πραγματοποιήθηκαν το πρωί του Σαββάτου κάνοντας μία διαδρομή μέσα από γειτονιές και το εμπορικό κέντρο της Μυτιλήνης, την προκυμαία, το κτίριο της Περιφέρειας, το λιμάνι και τα δικαστήρια.
Οι δράσεις σχολιάστηκαν ποικιλοτρόπως και -ως επί το πλείστον- αρκετά κριτικά, με χαρακτηριστικό το άρθρο τοπικής εφημερίδας με τίτλο ‘H πιο επικίνδυνη ανοησία της χρονιάς έγινε σήμερα στη Μυτιλήνη!’[2]. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει να δει κανείς τις κριτικές που ασκήθηκαν όχι από αυτούς/ες που ούτως ή άλλως θα το έκαναν αλλά “από ανθρώπους οι οποίοι θα στήριζαν τις πορείες αν δεν υπήρχε το ζήτημα του κορωναϊού, δηλαδή από συντρόφους και συντρόφισσες αυτού του αγώνα.” (βλ. σχετικό άρθρο του Ηλία Πιστικού)[3].
Ως απάντηση στις κριτικές αυτές, η Αντιφασιστική Πρωτοβουλία Λέσβου Ενάντια στα Κέντρα Κράτησης τοποθετήθηκε άμεσα με κείμενο με τίτλο ‘Σχετικά με την πορεία του Σαββάτου 14/3 (Μυτιλήνη) ή Περί κοινωνικής ευθύνης’.
“Για όλους αυτούς τους λόγους και με όλα αυτά τα χαρακτηριστικά βγήκαμε στον δρόμο ενάντια στον γενικευμένο φόβο που τρέφει όλων των ειδών τους ‘φασισμούς’ απέναντι στο διαφορετικό. Υποσχόμαστε, όταν τελειώσει η επιδημία, να ξαναβγούμε και να είμαστε χιλιάδες.”
Nάγια Τσελεπή
Μάρτιος 2020
